Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd een duizelingwekkend aantal kunstwerken verplaatst en gestolen. De nazi’s, ook in België, organiseerden de verhuizing van kunstwerken naar Duitsland om ze aan hun persoonlijke collecties toe te voegen. Geert Sels, journalist bij de krant Standaard en onderzoeker bij het Belgisch Expertisecentrum voor de Geschiedenis van 20e-eeuwse Conflicten, heeft nauwgezet de routes gevolgd die door een aantal van de beroemdste kunstwerken werden genomen om België te verlaten, door bewijs te verzamelen uit archieven in Parijs, Den Haag, Koblenz en een aantal Belgische bronnen.

“Kunst voor das Reich” werpt een licht op de internationale dimensie van de nazi-verduistering van kunstwerken in België, die begon met de machtsovername door Hitler en de invoering van een antisemitisch beleid dat angst en onzekerheid veroorzaakte in België. Onder het mom van pseudo-rechtvaardigingen roofden de nazi’s systematisch kunstwerken uit pakhuizen, transportbedrijven en particuliere woningen Bovendien werden deze werken verworven via transacties van miljoenen Reichsmarken, waarbij ze illegaal profiteerden van de nauwe hulp van privéverzamelaars, handelaars en veilinghuizen. In deze periode kende de kunstmarkt een ongekende bloei.

Na de oorlog was België niet in staat om veel van deze geroofde werken te recupereren, hoewel enkele stukken gerepatrieerd werden. Tot op vandaag bezitten veel Belgische musea werken van twijfelachtige herkomst die deel uitmaakten van de persoonlijke collecties van Hitler en Göring. De publicatie van “Kunst voor das Reich” veroorzaakte talrijke parlementaire debatten en eisen tot teruggave tegen Belgische musea, wat vragen opriep over bepaalde zeer betwiste werken en de redenen voor hun teruggave.